حمیده دیزجی - دانشجوی دکتری جغرافیا- برنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز

کشاورزی به عنوان، موتور رشد و توسعه در سطح بین المللی شناخته شده است. اگرمدیریت بخش کشاورزی با مشارکت مردم محلی صورت گیرد میتوان عنوان کرد که گامی در راستای توسعه پایدار میباشد. زیرا توسعه پایدار و مشارکت مردمی، دو چیزی هستند که به عنوان لازم و ملزوم یکدیگر شناخته میشوند. بنابراین برای بررسی نقش تعاونیهای آببران، در مدیریت منابع آبی روستای روشت بزرگ در شهرستان بناب با روش تحلیلی- توصیفی به بررسی این امر پرداختهایم. نتایج حاصل نشان میدهد که این تعاونی توانسته اقدامات با مشارکت مردم به نتایجی از قبیل: نگهداری و بهرهبرداری بهتر از شبکه های آبیاری و زهکشی، جلب مشارکت در امر توزیع و تقسیم آب، ارایه الگوی کشت مناسب، ترویج مصرف بهینه آب، جلوگیری از بروز اختلاف در زمان کمآبی و خشکسالی تا کنون به فعالیت خود ادامه دهد. در نهایت میتوان گفت که اگر مردم در برنامه های که برای آنان تدوین میشود مشارکت داده شوند نتایج بهتری حاصل خواهد شد.

توسعه پایدار- مدیریت کشاورزی- تعاونی آب بران – بناب