محمد حسام تدین - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات مخابرات ایران
محمد صیاد حقیقی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران

تحقیقات اخیر نشان میدهد که وابستگی کارکنان (سازمانی، بانکی، شرکتی و ...) به سامانه های هوشمند همراه (موبایل ها) در سازمان ها برای دسترسی به انواع مختلف اطلاعات رو به افزایش است. چه اطلاعات مورد نظر کارکنان مرتبط با کار سازمان باشد و چه نامرتبط باشد و جنبه تفریحی و سرگرمی داشته باشد، واضح است که استفاده از سامانه های هوشمند همراه روی عملکرد آنها تاثیر قابل توجهی دارد. با ظهور سامانه های هوشمند همراه و جذابیت استفاده از آنها، از یک طرف عملکرد کارکنان تحت الشعاع قرار گرفته و از سوی دیگر امنیت اطلاعات سازمانی نیز خدشه دار شده است. از طرف دیگر، بسیاری از سازمان ها توجه چندانی به ریسک های استفاده از سامانه های هوشمند همراه توسط کارکنان خود ندارند که این موضوع، مشکلات امنیتی را دو چندان کرده است؛ چرا که با پیشرفته شدن موبایل ها و ظهور سامانه های هوشمند همراه و تبلت ها، تهدیدات جدیدی از قبیل افشای اطلاعات شخصی، سازمانی و مالی، دسترسی به این اطلاعات، شنود، نقض حریم خصوصی، تزریق بدافزار به گوشی، جاسوسی و بسیاری موارد دیگر نیز برای سازمان به وجود می آیند. در این مقاله به شناسایی فضای تهدیدات سامانه های هوشمند همراه بر سازمان ها پرداخته شده است. سپس یک چارچوب تصمیم رایانش موبایل MCDF و یک فرآیند تصمیم گیری جامع ارایه شده است تا به سازمانها در تعیین این که کدام راهکار مواجهه با موبایل (در صورت وجود) از ماموریت های سازمانی پشتیبانی خواهد کرد، یاری رساند. بر اساس چارچوب مطرح شده مدل امن استفاده از سامانه های هوشمند همراه در سازمان های مختلف (سازمان های دولتی، شرکت ها، بانک ها و کسب و کارهای خصوصی) ارایه شده است تا بر اساس این مدل امکان استخراج الزامات یا راهکارهای امنیتی مطلوب برای برخورد با تهدیدات ناشی از آنها قابل حصول باشد.

سامانه هوشمند همراه، موبایل، امنیت، سازمان، آسیب پذیری، تهدیدات، راه کار