فاطمه گل عابدی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدصادق بصیری - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدرضا صرفی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

در تاریخ فلسفه اغلب خیال را وابسته به عالم محسوس و امری ذهنی و موهوم تعریف کرده اند، همچنین در انسانشناسی فلسفی نیز خیال را ابزاری برای نگاهداری دریافت-های حس مشترک دانسته اند. این مقاله سعی کرده با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و بررسی مکاتب مهم فلسفی اسلامی و غربی به یک تعریف دقیق از آفرینش گریخیال و نقش آن در زمینه هنر و ادبیات دست یابد. در نهایت مشخص شد که در نظر فلاسفه یونان باستان، خیال از مهم ترین ابزار تقلید است که هنر نتیجه آن به شمار می آید. مشاییان به تقلید از ارسطو خیال را با جهان ماورایی مثال مرتبط می دانند. سهروردی و ملاصدرا این نظریه را پرورش داده و خیال را اصل اساسی آفرینش گری معرفی کردند؛ فلاسفه جدید اروپا مانند دکارت، جان لاک و ایمانویل کانت نیز خیال را در ادراک دخیل دانسته و به آن ارزش شناختی دادند. فلاسفه جدید بر این باوراند که خیال با عقل فعال در ارتباط است

خیال، تخیل، فلسفه، آفرینش گری