مدل کاربردی برنامه ریزی خطی جهت حداکثر کردن حداقل افزایش تولید پیچ در دو کارگاه تراشکاری
عنوان مقاله: مدل کاربردی برنامه ریزی خطی جهت حداکثر کردن حداقل افزایش تولید پیچ در دو کارگاه تراشکاری
شناسه ملی مقاله: DMFCONF03_005
منتشر شده در سومین کنفرانس دستاوردهای نوین و به روز در علوم مهندسی و فناوری های جدید در سال 1397
شناسه ملی مقاله: DMFCONF03_005
منتشر شده در سومین کنفرانس دستاوردهای نوین و به روز در علوم مهندسی و فناوری های جدید در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
نعیم احمدی نژادفرسنگی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان
خلاصه مقاله:
نعیم احمدی نژادفرسنگی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان
برنامه ریزی خطی شاخه ای از یک مبحث کلی تحت عنوان تحقیق در عملیات Operation Research می باشدکه عبارت است از مجموعه ای از مدل ها و تکنیک های کمی که از طریق روش های علمی، مدیران را در امرتصمیم گیری یاری می دهد . هر مدل برنامه ریزی خطی شامل لوازمی است که عبارتند از : متغیرها ، محدودیت هاو تابع هدف. در این مقاله متغیر های مساله عبارتند از X1 و X2 تعداد پروژه های بهسازی برای کارگاه ها و تابعهدف عبارت است از حداکثر کردن حداقل افزایش تولید پیچ در دو کارگاه . در نهایت پس از حل مدل توسط نرمافزار Lingo به ارایه تحلیلی در ارتباط با نتایج به دست آمده پرداخته شده است.
کلمات کلیدی: بهینه سازی، برنامه ریزی خطی، کارگاه تولید پیچ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/786272/