علیرضا خداشناس - فارغ التحصیل رشته مهندسی ایمنی، بهداشت و حفاظت از محیط زیست (HSE)، دانشگاه
عماد رعایایی - معاون طرح های پژوهشی مدیریت پژوهش و توسعه شرکت ملی نفت
مجتبی ابطحی - فارغ التحصیل رشته مهندسی ایمنی، بهداشت و حفاظت از محیط زیست (HSE)، دانشگاه

جاذب به نفت شناور بر روی آب باعث تغییر فاز نفت از مایع به نیمه جامد می شود. جاذب نفت یک ماده یا مخلوطی از مواد است که غیر قابل حل در آب بوده و به منظور بازیافت نفت از طریق مکانیسم های جذب، جذب سطحی یا هر دوی آن ها به کار برده می شود. از مواد جاذب آلی طبیعی می توان به کاه، چوب ذرت، خرده های چوب، پشم و ساقه ی گیاهان نشاره نمود که از مزایای آن ها زیست تخریب پذیری، تجزیه پذیری، هزینه ی پایین و اثرات منفی کم بر روی اکوسیستم دریایی و همچنین بازیابی و استفاده مجدد می باشد. در این تحقیق سعی شده تا با بررسی و مقایسه انواع روش ها به خصوص انواع جاذب ها، برتری و مزیت استفاده از جاذب های طبیعی گیاهی در مقابله با آلودگی های نفتی نشان داده شود و لزوم بررسی و تحقیقات بیشتر بر روی اینگونه جاذب ها بیان شود.

خلیج فارس، لکه ی نفتی، آلودگی دریا، جذب، جاذب طبیعی، نفت دوستی، آب گریزی، زاویه تماس