داریوش امیرسرداری گودرزی - شرکت
علی اکبر فیضی - شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران - کارشناس ارشد محیط زیست. تهران - خیابا
زهرا هاشمی - تهران - خیابان آزادی - دانشگاه صنعتی شریف - دانشکده مهندسی شیمی - صندوق پ

ضایعات و لجنهای نفتی حاصل از فرآیندهای انتقال نفت خام و فرآورده های نفتی علاوه بر آلودگیهای زیست محیطی عامل مهمی برای خطرات احتمالی اشتعال و آتش سوزی در فرآیند می باشند. بر اساس استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست دفع لجنهای نفتی به هر شکل و به هر صورت در خاک ممنوع می باشد. از طرفی نگهداری این مواد در محیط به دلیل ماهیت اشتعال این مواد خطرناک و ممنوع می باشد. لذا اعمال مدیریتی مناسب که علاوه بر حفظ محیط زیست بتواند پتانسیل خطر اشتعال این مواد دورریز را کاهش دهد لازم است. در این مقاله چندین روش نگهداری لجنها و ضایعات نفتی را که در مراکز انتقال نفت شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران بواسطه عملیات پیگرانی خطوط لوله جمع آوری شده اند معرفی و نهایتا یک روش مدیریتی مناسب تشریح می شود و آثار اجرای این روش مورد بررسی قرار می گیرد.

ایمنی، محیط زیست، لجنهای نفتی، اشتعال، شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، مخازن حمل، مواد روان کننده