مجید صباحی - کارشناس ارشد حقوق تجارت بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

در عصر حاضر با توجه به اینکه دنیا به سمت پیشرفت در حال حرکت است و زندگی بشر را تحت تاثیر خود قرار داده است و این پیشرفت ها در واقع باعث آن شده است که کل جهان بصورت دهکده جهانی درآید بنابراین کشورها برای رسیدن به اهداف خود در زمینه های مختلف به ناچار باید با سازمان های بین المللی تعامل نزدیک و بینابینی را داشته باشند. یکی از این سازمان هایی که نقش برجسته ای در این تعاملات ایفاء می کند سازمان تجارت جهانی ( WTO ) است. این سازمان یکی از نهادهای بین المللی است که به قواعد بازرگانی بین کشورها می پردازد و با وضع قواعد و مقررات، برای قانونمند کردن تجارت مابین کشورها فعالیت می کند. موافقت نامه عمومی تجارت خدمات سندی است که چارچوب مذاکرات خدمات را در سازمان تجارت جهانی ارایه می دهد و این چارچوب نه تنها به دنبال آزادسازی بیشتر تجارت خدمات حقوقی است بلکه تحولات ممکن در زمینه نظام های مقرراتی در سطح بین المللی را نیز مورد توجه قرار می دهد. در این میان ایران نیز همواره در تلاش برای پیوست به سازمان جهانی تجارت بوده است و قانونگذار در تصویب قوانین تا حدود زیادی تلاش کرده تا اصول بنیادین سازمان جهانی تجارت را مدنظر قرار دهد. سوال اصلی تحقیق حاضر، در خصوص تعهدات الحاق کشورهای مشابه و مغایرت قوانین ایران با اصول و مقررات موافقتنامه عمومی تجارت خدمات است و مقایسه با کشورهای دیگری که در این خصوص امتیاز داده اند و یا تعهد نموده اند. نتیجه و بررسی این مطالعات بیانگر مغایرت کلی نظام حقوقی ایران با موافقت نامه GATS می باشد که نهایتا با توجه به سایر کشورها، این موضوعات بررسی می گردد.

سازمان تجارت جهانی ( WTO )، نظام حقوقی در ایران، موافقت نامه عمومی تجارت خدمات GATS ، الحاق