محمد خندان
شهرام وثوقی - دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عضو ه

زمینه و هدف از انجام پژوهش: امروزه توسعه ی پایدار به سرعت جای خود را در سراسر جهان باز کرده است. انسان سالم عنصر اصلی در مسیر این توسعه می باشد که باید حمایتهای لازم از وی صورت پذیرد و در محیطهای کاری ایمنی او حفظ گردد. به منظور کاهش آمار حوادث در محیط های کاری و ایجاد محیطی امن و در نتیجه کاهش هزینه های مربوطه، افزایش بهره وری و از همه مهمتر حفاظت و صیانت از نیروی کار، در ایمنی بایستی رویکرد پیشگیرانه مد نظر قرار گیرد، نه واکنشی. یکی از ابزارهای بسیار مهمی که در این مسیر به مدیران می تواند کمک کند " فرهنگ ایمنی مثبت " است. جهت کسب نتیجه مطلوب باید به ارزیابی و ارتقاء آن اهمیت داده شود.روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی به بررسی فرهنگ ایمنی با سطح اطمینان 0/95 در یک واحد صنعتی در تهران و در تابستان 1388 پرداخته شده است. برای این منظور از پرسشنامه ی 54 سؤالی "وینید کومار و باسی" با مقیاس "لی کرت" که شامل هشت فاکتور می باشد استفاده گشته و بین 42 نمونه که بطور تصادفی انتخاب شدند، توزیع گردید.یافته ها و نتیجه گیری: پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 0/891 بدست آمد. در ضمن، پس از جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آنها مشخص گردید که 61/9 درصد افراد فرهنگ ایمنی منفی و 38/1 ایشان فرهنگ ایمنی مثبت دارند و میانگین نمرات بدست آمده در سازمان 154/64 می باشد که در مقایسه با معیار ( 162 ) حاکی از منفی بودن فرهنگ ایمنی سازمان است. بعلاوه نتایج آنالیز حاکی از معنی دار بودن سن و تعداد دوره های آموزشی بر روی میزان نمره فرهنگ ایمنی بود (P.Value< 0.05).

فرهنگ ایمنی، توسعه پایدار، آموزش، بهره وری