حسین صالحی - دانشجوی ارشد آبخیزداری دانشگاه لرستان، دانشکده منابع طبیعی، گروه مرتع و آبخیزداری
سعید غلامرضایی - استادیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه لرستان
لیلا سلیمانی - دانشجوی ارشد آبخیزداری دانشگاه لرستان، دانشکده منابع طبیعی، گروه مرتع و آبخیزداری

توسعه پایدار به معنای حوزه ی تعامل سه قلمرو اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می باشد. یکی از ابعاد مهم توسعه پایدار، بعد اکولوژیکی آن می باشد. در این میان، یکی از ارکان اساسی پایدارساز محیط زیست، مدیریت آب می باشد. آب می تواند نه تنها شرایط زیست محیطی را تعدیل کند، بلکه در بعدهای اقتصادی و اجتماعی توسعه پایدار، موثر باشد. برای دستیابی به منابع آب و حفظ و احیا و بهره برداری مناسب از این مایه حیات، قطعا آبخیزداری همه جانبه و یکپارچه یا همان آبخیزداری جامع، یک ضرورت محوری می باشد. با عنایت به اینکه آبخیزداری جامع، نیازمند مداخله و تعامل سیستمیک، همه جانبه و کل گرایانه می باشد، لذا مشارکت همه جانبه و مستمر جامعه در این امر می تواند کامل کننده و تمام کننده آبخیزداری گردد. مشارکت مردمی در مدیریت جامع می تواند در استمرار و پایداری محیط زیست تاثیر گذار باشد. این مقاله سعی دارد ضمن تعریف و تبیین مدیریت پایدار محیط زیست به اهمیت و راهکارهای دستیابی به آبخیزداری جامع بپردازد.

آبخیزداری جامع مشارکتی، مدیریت محیط زیست، توسعه پایدار