امیر تشکری - کارشناس ارشد حمل و نقل دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر،
همایون یوسفی - استادیار، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

همواره مسیولیت توسعه ی حوزه های مختلف دریایی که برای ورود سیستم کمک به ناوبری سیستم شناسایی خودکار لازم می باشد، به مراکز و سازمان های مختلفی در حوزه دریایی تقسیم شده است که در حال حاضر این موضوع یک محدودیت برای رسیدن به پتانسیل به کارگیری فن آوری کمک به ناوبری سیستم شناسایی خودکار است. با این حال، فرایند انعطاف پذیر توسعه استراتژیک ناوبری الکترونیکی توسط سازمان جهانی دریانوردی (IMO) آغاز و توسط انجمن های IEC, ITU, IHO, IALA جهت ایجاد یک چشم انداز برای توسعه ی کامل این تکنولوژی جدید جهت ارایه انواع جدیدی از خدمات کمک به ناوبری کم هزینه و گسترش سریع استفاده از آن،پشتیبانی می شود. چنین خدمات الکترونیکی کمک به ناوبری می تواند به طور قابل توجهی سودمند جهت ایمنی بیشتر و کارآمد تر حمل و نقل دریایی باشد. در این مقاله با بررسی وضع کنونی علایم کمک ناوبری، برای روشن شدن نقش بالقوه استفاده از فن آوری کمک بهناوبری الکترونیکی سیستم شناسایی خودکار و به دنبال آن استفاده از بویه گذاری مجازی جهت ارایه یک رویکرد جامع توسعه یتکنولوژیکی میان خدمات کمک ناوبری و ایجاد قابلیت های موجود در شناور ها و به رسمیت شناختن توسط دریانوردان، پرداخته می شود.

سیستم شناسایی خودکار (AIS)، به بویه مجازی، علایم کمک ناوبری (AtoN)