اشکان ممقانی نسب - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم ، دانشگاه سیستان و بلوچستان
علی عسگری - دانشیار و استاد گروه مدیریت بحران (دانشگاه یورک -تورنتو - کانادا)
علی حاجی نژاد - استادیار گروه جغرافیا، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان وبلوچستان

در این مطالعه تلاش شده است با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS)و مدل تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی ( AHP)دامنه وقوع ریزش بهمن شناسایی گردد، بدین منظور لایه های رقومی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، تراکم پوشش گیاهی، کاربری اراضی برای ارزیابی خطرات به کار رفته و سپس با استفاده از نتایج پرسشنامه دلفی وزن دهی جهت پهنه بندی منطقه نسبت به خطر بهمن تلفیق شدند. نتایج نشان دهنده وقوع حدود 70 درصد رویداد بهمن در ارتفاعات بالا و متوسط می باشد و تنها مناطق روستایی و جادها و مسیر های کوهنوردی و مراکز گردشگری موجود در این مناطق از آسیب پذیری بالایی برخوردار هستند. ویژگی های توپوگرافی و پوشش گیاهی اندک از عوامل افزایش وقوع بهمن در این مناطق به شمار رفته و رشد تغییر کاربری های غیر اصولی در مسیر بهمن سبب افزایش آسیب پذیری این مناطق شده است.

مخاطره بهمن، مخاطره ، GIS، مدل AHP، شمیران،