میرحسن میریعقوب زاده - استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
سیدامین خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
شکوفه ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
مصطفی ذبیحی - دانشجوی کارشناسی مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه

در کشور ما به رغم وجود بحران آب، استفاده بهینه از منابع آب صورت نمی گیرد. طبق بررسی های انجام شده بیش از 90% آب استحصال شده کشور صرف بخش کشاورزی می شود. از این رو با بازنگری درسیاست گذاری ها و رویکردهای مدیریتی منابع آب به خصوص در بخش کشاورزی می توان از هدررفت مقادیر قابل توجهی از منابع آبی جلوگیری کرد و به میزان ذخایر آبی کشور افزود. آب مجازی به آبی که در مراحل مختلف تولید محصولات کشاورزی استفاده میشود اطلاق می گردد و با تجارت (واردات و صادرات) محصول کشاورزی چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی، جریانی از تجارت آب مجازی به وجود می آید. به این صورت که کشور وارد کننده علاوه بر محصول غذایی، آب مجازی را نیز وارد می کند. کشورهایی نظیر ایران که در مناطق خشک و نیمه خشک واقع شده اند و با مشکل کم آبی مواجه هستند، می توانند با واردات محصولات آب بر، در مصرف منابع آبی خود صرفه جویی کرده و یا منابع آبی خود را در سایر زمینه ها مصرف کنند.

بحران آب، کشاورزی، مدیریت منابع آب، تجارت آب مجازی