رحمان خوش اخلاق - استاد دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
رحیم دلالی اصفهانی - دانشیار دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
ناصر یارمحمدیان - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان

تیوری منحنی محیط زیست کوزنتس، درطول چندین دهه، از مفهوم ابتدایی خود تا مدلهای پیچیده نظری کنونی رشد کرده است. توسعه نظری و تجربی، ادبیات اقتصاد محیط زیست موجب شده است که ارتباطی از نوع درجه دوم میان درآمد و آلودگی زیست محیطی تصریح شود.هر مطالعه ای به سهم خود، از زاویه جدیدی به این مسیله نگریسته است. ازجمله انتقادهایی که مازانتی و دیگران 2007 و استرن 1998 به منحنی محیط زیست کوزنتس وارد دانسته اند، این است که به جای تلاش برای یافتن مکانیزمی در چارچوب نظری منحنی کوزنتس، بر یافتن قاعده هایی تجربی آن هم در مجموعه بزرگی از متغیرها تمرکز بی فایده کرده است. این انتقادهای مخالفان موجب شد تا طرفداران نظریه منحنی محیط زیستی کوزنتس رویکردشان را بازبینی نموده و دقت بیشتری بر جزییات و روش شناسی آن به خرج دهند.در این مقاله، مدلی مبتنی بر پایه های اقتصاد خردی ارایه می شود که در آن، خانوار با تصمیم درباره مصرف کالای کثیف یا تمیز مواجه است و نشان داده می شود که شیوه تصمیم گیری خانوار به گونه ای است که با افزایش درآمد، ابتدا آلودگی محیط زیست افزایش می یابد و سپس جانشینی کالای تمیز با کثیف، آلودگی محیط زیست را کاهش می دهد. این فرایند به گونه ای است که تاییدی بر وجود منحنی محیط زیست کوزنتس است.

منحنی محیط زیست کوزنتس، مدل تصمیم گیری خانوار، کالای کثیف، کالای تمیز