ندا نخجوان پور - مربی، مرکز تحقیقات ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
هادی استادی مقدم - مرکز تحقیقات عیوب انکساری چشم، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ابوالفضل پاینده - استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
فریده درودگر - مربی، مرکز تحقیقات ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

هدف: ضخامت مرکزی قرنیه، به عنوان یکی از پارامترهای سگمان قدامی چشم، از فاکتورهای مهم در ارزیابی بیماران مبتلا به اختلالات چشمی به شمار میرود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر سن، جنس و عیوب انکساری بر ضخامت مرکزی قرنیه در مراجعه کنندگان به بیمارستان چشم پزشکی الزهرا (س) زاهدان ، با استفاده از روش مدلسازی رگرسیون چندکی خطی می باشد. روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 755 چشم از افراد واجد شرایط ورود به مطالعه که برای معاینات قبل از جراحی عیوب انکساری از سال 1392 تا 1394 به بیمارستان چشم پزشکی الزهرا (س) زاهدان، استان سیستان و بلوچستان مراجعه کرده بودند، صورت پذیرفت. پس از محاسبه شاخص های توصیفی، رگرسیون چندکی خطی به داده ها برازش و حدود طبیعی برآورد شدند. تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS(21) و R(3.3.0) انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه، تعداد 422 نفر %56 از شرکت کنندگان را زنان تشکیل می دادند. میانگین سن افراد 27±7/6 بود. بر اساس نتایج مدل رگرسیون چندکی خطی، سن به طور معناداری بر ضخامت مرکزی قرنیه موثر بود. در حالی که، جنس و مقدار عیب انکسار تاثیر آماری معناداری را نشان ندادند. همچنین حدود طبیعی برای زنان 489-602 و برای مادران 482-600 میکرومتر بدست آمد. به منظور اهداف مقایسه ای، این حدود به تفکیک گروه های سنی و جنس نیز گزارش شده است. نتیجه گیری: حدود طبیعی حاصل از این پژوهش می تواند توسط چشم پزشکان در معاینات قبل از انجام جراحی های عیوب انکساری و ارزیابی پاتولوژی های چشمی از جمله گلوکوم مورد استفاده قرار گیرد.

ضخامت مرکزی قرنیه، حدود طبیعی، عیوب انکساری، گلوکوم، مدل رگرسیون چندکی، ایران