نویل کرول
محمد ایزدی

نویسنده در این مقاله تلاش دارد برخى از نظریه هاى مطرح شده در مورد فیلم غیرداستانى را ارزیابى و نقد کند. کرول با نقد آراى میشل رنوو، هایدن وایت، بیل نیکلز و برایان وینستون به مسایلى چون برگزینندگى، عینیت، روایت داستانى، رتوریک و امکان یا عدم امکان فیلم غیرداستانى مى پردازد. او بر این باور است که ش کباورى پسامدرن به نحوى خود-ابطال گر امکان هرگونه فیلم غیرداستانى را نفى مى کند. موضع کرول در تمامى استدلال هایش اثبات همین امر است.

فیلم، شک باورى، پسامدرنیسم، رسانه