فهیمه ابراهیم زاده ازغدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمود پسندیده فرد - دانشیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا مه پیکر - استاد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

در سال های اخیر، دستیابی به یک روش عددی دقیق در رژیم های جریانی مختلف، برای گرفتن ناپیوستگی های جریان و حل دقیق آن به طوری که دارای حداقل نوسان و خطاهای عددی باشد، همواره مورد توجه بسیاری از محققین بوده است. نکته متمایز کننده این مقاله، مقایسه عملکرد روش های تفاضل مرکزی و بالادست، در حل معادلات اویلر برای جریان های تراکم پذیر داخلی در محدوده وسیعی از ماخ های ورودی است. در این تحقیق، به بررسی توانایی سه روش بالادست +AUSM، اتلاف مصنوعی اسکالر و کاسپ در محدوده ماخ های کم تا ماوراءصوت و در جریان غیرلزج یک بعدی در نازل همگرا- واگرا پرداخته شده است. همچنین توانایی روش AUSM+ و اسکالر، در جریان گذرصوتی غیرلزج دو بعدی بین پره های ثابت توربین در دو حالت خروجی مافوق صوت و مادون صوت، بررسی شده است. در این بررسی ها، عملکرد خوب روش AUSM+ با سرعت همگرایی بیشتر و خطای عددی کمتر در تمام رژیم های جریانی، درجریان داخل نازل همگرا- واگرا مشاهده شده است. در نمونه دوم در هر دو حالت جریان، روش AUSM+ ضمن ارایه نتایج منطبق بر نتایج آزمایشگاهی، دارای خطاهای عددی کمتر و ارضای بقای جرمی بهتر از روش اسکالر است. لازم به ذکر است که روش AUSM+ برای ماخ های بالا نسبت به روش اسکالر به مراتب بهتر است.

روش های بالادست؛ روش های اتلاف مصنوعی؛ +AUSM؛ جریان تراکم پذیر داخلی