علیرضا یوسفی - استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بناب
امیر سالاری - استادیار، گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر قاسمیان - استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بناب

مدل سازى سینتیک خشک کردن، یکى از راه هاى مناسب براى کنترل زمان و شرایط خشک کردن مى باشد. در این تحقیق، سینتیک خشک کردن برش هاى لیموترش با ضخامت هاى 5 و 10 میلى متر در یک خشک کن مادون قرمز آزمایشگاهى و در دماهاى 100، 125، 150 و 175 درجه سانتى گراد بررسى شد. براى مدل سازى سینتیک خشک کردن برش هاى لیموترش، از 7 مدل ریاضى رایج خشک کردن لایه نازک استفاده شد. هم چنین براى این بررسى، از روش شبکه هاى عصبى GMDH هیبریدى چهار لایه (یک لایه ورودى، دو لایه مخفى و یک لایه خروجى) استفاده گردید. نتایج نشان داد که شبکه عصبى GMDH هیبریدى بهینه، داراى دقت بالایى در تخمین محتواى رطوبتى برش هاى لیموترش طى فرایند خشک کردن بوده که این دقت (R2=0/9909) حدود دقت مدل پیج به عنوان بهترین مدل ریاضى به کار برده شده بود (R2=0/9793-0/9950). بررسى میزان حساسیت محتواى رطوبتى نسبت به متغیرهاى ورودى نشان داد که مقدار رطوبت طى خشک شدن مادون قرمز به زمان خشک شدن بیش از سایر متغیرها حساس است (45 درصد). افزایش دما از 100 به 175 درجه سانتى گراد سبب افزایش ضریب نفوذ موثر (Def) از 10-^10×9/90 به s/m^2 9-^10×2/76 گردید. مقدار انرژى فعال سازى براى برش هاى لیموترش 87/61kJ/mo به دست آمد.

برش هاى لیموترش، شبکه عصبى GMDH، خشک کردن مادون قرمز، مدل سازى ریاضى