حسین شیخی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
مجتبی دلشاد - دانشیار علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
عبدالکریم کاشی - استادیار علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

به منظور تعیین مناسب ترین حجم ظرف پرورش نشای گوجه فرنگی با توجه به طول مدت نگهداری آن در گلخانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول 5 بستر کشت (کوکوپیت، پرلایت، 25% کوکوپیت+ 75% پرلایت، 75% کوکوپیت+ 25% پرلایت و 50% کوکوپیت+ 50% پرلایت) و فاکتور دوم حجم حجره های سینی کشت در 3 سطح 20، 30 و 33 سانتی متر مکعب بود. نتیجه ها نشان داد که 22 روز پس از کشت، اختلاف معنی داری بین حجم ظرف ها از نظر بیشتر ویژگی ها (وزن خشک ریشه و شاخساره، وزن تر ریشه، طول ریشه، ارتفاع شاخساره و تعداد برگ) مشاهده نشد. همچنین در 29 و 36 روز پس از کشت بیشترین ارتفاع شاخساره، قطر، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه و وزن تر شاخساره مربوط به حجم حجره 33 و 30 سانتی متر مکعب بود و کمترین مقدار این ویژگی ها را، حج حجره 20 سانتی متر مکعب به خود اختصاص داده بود. نتیجه ها همچنین نشان داد که اختلاف معنی داری بین بسترهای کوکوپیت، 50% کوکوپیت+ 50% پرلایت و 75% کوکوپیت+ 25% پرلایت در بیشتر ویژگی ها (ارتفاع شاخساره، طول و حجم ریشه، قطر ساقه، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر ریشه، سطح و تعداد برگ) مشاهده نشد و این بسترها بیشترین مقدار این ویژگی ها را نسبت به دیگر بسترها داشتند. با توجه به نتیجه های به دست آمده برای پرورش نشای 22 روزه حجم حجره 20 سانتی متر مکعب و برای نشای 29 یا 36 روزه حجم حجره 30 سانتی متر مکعب مناسب به نظر می رسد.

بستر کشت، حجم حجره، رشد رویشی، نشای گوجه فرنگی