حسن طاهرخانی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، گروه راه و ترابری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
الهه خبره - دانش آموخته کارشناسی ارشد ، دانشکده مهندسی عمران، گروه راه و ترابری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

در این تحقیق تاثیر عوامل مختلف بر خرابی شیار شدگی و ترک های بالا به پایین رویه آسفالتی در روسازی های ترکیبی با اساس بتنغلتکی مطالعه قرار گرفته است. این کار با تحلیل مدلهای سته بعدی ساخته شدب با روش المان های محدود در نرم افزار ABAQUSانجام گرفته است. تاثیر نوع مخلوط آسفالتی در رویه، نوع و محل ژیوگرید و ضخام. رویه و اساس بتن غلتکی بر عملکرد روسازیبررسی گردیده است. نتایج نشای می دهد که نوع مخلوط آسفالتی بر مقدار شیار شدگی و کرنش های کششی حداکثر در سطحتاثیر زیادی دارد، به طوری که در شرایط مساوی تفاوت تا حدود 2/5 برابری در مقدار شیارشدگی و 3/5 برابری در مقدار کرنش کششی در سطح ملاحظه می گردد. همچنین، قرارگیری ژیوگرید در وسط رویه آسفالتی باعث کاهش شیار شدگی به مقدار 32%نسبت به حالت غیر مسلح می گردد. مقدار تاثیر ژیوگرید به نوع مخلوط، سختی ژیوگرید و ضتخامت رویه بستگی دارد. نسبت بهحالت غیر مسلح، درصد کاهش شیار شدگی با استفاده از ژیوگرید در وسط لایه رویه از مخلوط ماستیک 1 و 2، به ترتیب، 19 و 21%می باشتد همچنین، نتایج نشای می دهد که قرار دادن ژیوگرید در وسط ضخامت رویه باعث کاهش عمر خستگی شده و قرار دادنآن در پایین رویه تاثیری در عمر خستگی نخواهد داشت. مقدار شیار شدگی و کرنش کششی در سطح رویه با افزایش ضخامت رویهافزایا یافته و با تغییر ضخامت لایه بتن غلتکی شیار شدگی تغییر نکرده ولی کرنش سطح کاهش می یابد.

روسازی مرکب، بتن غلتکی، شیار شدگی، ترک بالا به پایین، ژیوگرید