معصومه رضایی - دانشجو دکتری تغذیه دانشگاه پردیس کشاورزی رازی کرمانشاه
جمال فیاضی - دانشیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

گاومیش، دام بومی شاخصی است که سابقه پرورش آن در ایران به هزاران سال قبل می رسد و نسبت به گاو بومی منطقه از نظرمیزان تولید شیر، چربی شیر و سرعت افزایش وزن روزانه، برتر می باشد. همچنین امتیازاتی از قبیل مقاومت در برابر بیماری ها،سازگاری با شرایط محیطی مختلف و استفاده بهتر از مواد خشبی نامرغوب را دارا می باشد. هدف پژوهش بررسی مقدار همتباریو تغییرات آن در طی 4 دهه اخیر در میان جمعیت گاومیش ایران ،که اطلاعات شجره 42962 راس که طی سالهای 1350 تا 1392توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور جمع آوری شده بود،استفاده شد.که پس از بررسی در نررم افرزا ر Excel وبرآورد همخونی با الگوریتم لیو و میوسن و بررسی آن با نرم افزار SAS9.1 صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که تعدادحیوانات همخون در شجره در این جامعه 1525 راس بود. میانگین ضریب همخونی در جامعه جهت همخون گاو میش هایایران 0/52 درصد شد. روند تغییرات سالیانه ضریب همخونی 0/36 درصد (در بین دام های همخون) و به لحاظ آماری بسیارمعنی دار بود (p<0/01). این نشان از افزایش روز افزون افراد همخون در این جمعیت است. باید میزان همخونی در جامعه گاومیش های ایرانرا کنترل کنیم تا از اثرات سوء آن برحذر باشیم.

همتباری، ضریب همخونی، گاومیش