محمد کشوری - دانشجوی دکتری تخصصی سیاست گذاری سلامت، مرکز تحقیقات علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
زهرا خوانساری - کارشناس پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لرستان، خرم آباد، ایران
کورش رجب خواه - کارشناس ارزیابی فناوری سلامت دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران
آناهیتا الماسیان - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لرستان، خرم آباد، ایران

زمینه و هدف: حاکمیت بالینی چارچوبی است که در آن سازمان های ارایه کننده خدمت در قبال بهبود دایمی کیفیت، پاسخ گو می باشند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی چالش های استقرار حاکمیت بالینی در حیطه مدیریت خطر بود.روش پژوهش: این مطالعه یک پژوهش کیفی است. محیط پژوهش را 7 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش را افراد درگیر در برنامه حاکمیت بالینی تشکیل می دادند. 18 شرکت کننده با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و از روش موارد شناخته شده، انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که با موافقت شرکت کنندگان ضبط، بازنویسی و تحلیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل محتوای کیفی با نرم افزار MaxQDA استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تولید دو درون مایه اصلی گردید که شامل عوامل مربوط به فرهنگ نامناسب سازمانی و عوامل مربوط کمبود منابع بود. نتیجه گیری: توانمندسازی مدیریت در کنار توانمندسازی کارکنان مراقبتی و درمانی می تواند کلید برطرف سازی موانع استقرار مدیریت خطر در محیط های درمانی باشد.

مدیریت خطر، حاکمیت بالینی، مطالعه کیفی