سمیرا ناقیان - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی
محمدرضا مرادی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مبارکه اصفهان
امیر شمس - استادیار پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط تحلیل رفتگی با خودکارآمدی مربیان رشته های منتخب لیگ برتر بود. نمونه آماری پژوهش را 135 مربی در رشته های گروهی (بسکتبال، والیبال، فوتسال) و 111 مربی در رشته های انفرادی (تکواندو، ووشو و کاراته) تشکیل دادند. نتایج نشان داد بین میزان تحلیل رفتگی با خودکارآمدی در مربیان رشته های گروهی و انفرادی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون ر گرسیون چندگانه نشان داد رابطه معکوس بین مولفه های مسخ شخصیت و کاهش عملکرد شغلی، خودکارآمدی مربیان رشته های گروهی و انفرادی را پیش بینی می کنند. نتایج نشان داد در رشته های گروهی تنها بین تحلیل رفتگی مربیان بسکتبال با رو رشته دیگر تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.05). همچنین نتایج در مربیان رشته های انفرادی نشان داد اختلاف معناداری میان مولفه های تحلیل رفتگی وجود ندارد. در نهایت اختلاف معناداری بین میزان خودکارآمدی مربیان رشته های گروهی و انفرادی وجود نداشت (P> 0.05). براساس نتایج به دست آمده می توان اظهار نمود احتمالا بالا بودن میزان خودکارآمدی به توانایی کنار آمدن با تحلیل رفتگی و استرس موثر است.

تحلیل رفتگی، خودکارآمدی، مربیان رشته های گروهی، مربیان رشته های انفرادی