الهه هادی زاده - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه رنگ و روکش های سطح،
سیدمجتبی میرعابدینی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه رنگ و روکش های سطح،
شهلا پازکی فرد - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه رنگ و روکش های سطح،

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر مقدار عامل پخت بنزوییل پراکسید بر خواص فیزیکی و مکانیکی پوشش ترافیکی دوجزیی برپایه پلیمر متیل متاکریلات بود. بدین منظور و برای رسیدن به مقدار مناسب و بهینه از عامل پخت، نمونه های پوشش ترافیکی دوجزیی با مقادیر مختلف عامل پخت بنزوییل پراکسید شامل 0/4، 0/8، 1/0، 1/2، 1/4، 1/6 و 2% وزنی نسبت به جزء اول تهیه شد. سپس، خواص نمونه های مختلف با انجام آزمونهای تعیین زمان خشک شدن ترافیکی، سختی سنجی، مقاومت در برابر شرایط جوی شتاب یافته، استحکام کششی و خواص دینامیکی مکانیکی بررسی شد. نتایج آزمونهای فیزیکی و مکانیکی مختلف نشان داد، مقدار بنزوییل پراکسید بر خواص فیزیکی، مکانیکی و گرمایی پوشش ترافیکی دوجزیی حاصل اثر دارد، به نحوی که در مقادیر کم از عامل پخت 0/4( درصد وزنی(، خواص پوشش به طور قابل ملاحظه ای کاهش مییابد و با افزایش مقدار عامل پخت و رسیدن به مقدار بهینه، تغییرات خواص نهایی پوشش شایان توجه نیست. این موضوع را میتوان به واکنش رادیکالی پلیمرشدن رزین متیل متاکریلات با وجود عامل پخت بنزوییل پراکسید نسبت داد. از سوی دیگر، با افزایش مقدار عامل پخت به مقدار 2% وزنی، به دلیل وجود ترکیبات واکنش نداده عامل پخت و نرم کننده محتوی آن، برخی دیگر از خواص مانند ثبات جوی و خواص مکانیکی کاهش مییابد. با توجه به نتایج آزمونهای مختلف، محدوده بهینه برای مقدار عامل پخت پراکسیدی برای دستیابی به خواص مناسب از نظر زمان خشک شدن و خواص فیزیکی و مکانیکی نهایی، بین 1/2% تا 1/6% وزنی بهدست آمد.

پوشش ترافیکی، متاکریلات دوجزیی، عامل پخت، پلیمرشدن، خواص فیزیکی- مکانیکی