احمد پوراحمد - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری - دانشگاه تهران
حسین حاتمی نژاد - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری - دانشگاه تهران
کرامت الله زیاری - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری - دانشگاه تهران
حسنعلی فرجی سبکبار - دانشیار دانشگاه تهران - قطب برنامه ریزی روستایی ایران

یکی از موضوعات حیاتی قرن بیست و یکم در ارتباط با پایداری شهر، الگوی رشد شهری است و امروزه اکثر محققان معتقدند ارتباط معناداری میان الگوی توسعه ی کالبدی شهر (فرم شهر) و پایداری شهری وجود دارد؛ بنابراین ازآنجاکه ساماندهی کالبد شهرها بر اساس چارچوب توسعه ی پایدار امری ضروری است؛ لذا هدف اصلی پژوهش شناخت الگوی توسعه ی کالبدی- فضایی شهر کاشان و میزان انطباق آن با الگوی توسعه ی پایدار است. نوع پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر شیوهی انجام، توصیفی- تحلیلی است و تلاش بر آن است با درنظر گرفتن شاخص های جمعیت، مساحت، سرانه و تراکم، در چارچوب مدل های کمی همچون درجه ی توزیع متعادل شامل (مدل آنتروپی شانون، ضریب جینی)، درجهی تجمع (شامل ضریب موران) و مدل هلدرن به این پرسش پاسخ داده شود که: الف آیا رشد فیزیکی شهر کاشان طی سه و نیم دهه ی اخیر سال های 1355 تا (1390 از الگوی توسعه ی پایدار تبعیت نموده است نتایج حاصل از بررسی الگوی فیزیکی شهر کاشان با مدلهای سنجش فرم شهری نشان میدهد ضمن توزیع نابرابر و نامتعادل جمعیت در سطح شهر و عدم هماهنگی آن با توسعه ی فیزیکی طی دهه های اخیر، الگوی رشد کالبدی – فضایی شهر کاشان از الگوی پراکنده ی شهری تبعیت نموده که به دنبال آن پیامدهای منفی رشد پراکنده را برای شهر کاشان به وجود آورده؛ لذا نیازمند به کارگیری راهبردهای رشد هوشمند است.

توسعه ی کالبدی- فضایی، پراکندگی شهری، شهر فشرده، توسعه ی پایدار، کاشان