علی نصیری - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران

ساختارمندی درونی آیات قرآن که یکی از چهار وجه ساختار مندی درونی قرآن به شمار می رود، از ارکان باورمندی به برخورداری قرآن از حقیقتی فراتر از ظاهر آن به شمار می رود که افزون بر تاثیرگذاری بر اثبات اعجاز قرآن و نقد شبهات برخی از خاورشناسان مبنی بر گسست آیات، در نوع تعامل با آیات در فرایند تفسیر نقش آفرینی می کند. از این رو مبحث مناسبت میان آیات در علوم قرآنی و تفسیر به ویژه در دوران معاصر مورد توجه قرارگرفته است. این مقاله ضمن بررسی مفهوم و اقسام ساختار مندی قرآن و تبیین دستاوردهای آن، دیدگاه شماری از صاحب نظران را در این زمینه بررسی کرده و به صورت میدانی وجود ساختارمندی میان شش آیه را مورد واکاویقرار داده است.

علوم قرآن ،ساختارقرآن ،تناسب آیات،حقیقت قرآن ،تاریخ قرآن