محمد نصر اصفهانی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد عسکری پیکانی - دانشجوی کارشناسی دئانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
محمود مرآتیان - استادیار دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان

نسازهای تسلیحاتی نظامی در اواخر دهه 1930 و اوایل 1940 برای آلیاژهای هواپیمایی که دارای نسبت استحکام به وزن زیادی باشند منجر به معرفی آلیاژهای خانواده آلمینیوم روی منیزیم مس شد که در بین آنها آلیاژ 7075 پرکاربدترین محسئب میشود عملیات حرارتی t6 در الیاژ 7075 موجب افزایش استحکام مکانیکی و کاهش استحکام شکست خوردگی تنشی میشود.از طرف دیگر با کاهش استحکام مکانیکی توسط عملیات حرارتی فراپیر سختی مصنوعی T73 استحکام شکست خوردگی تنشی بالا میرود.در این آلیاژ بالاترین استحکام شکست خوردگی تنشی با عملیات تمپر t7 بدست میاید.مقاومت به خوردگی در محیطهای اتمسفر هوا خوردگی تنشی و پوسته شده توسط عملیات تمپر رایج در آلیاژهای 7Xxx و افزایش مقاومت به خوردگی تنشی و پوسته شدن به طور مشخص در عملیات تمپر t7 در این آلیاژ ایجاد میشود به طور استاندارد عملیات T76 برای بهبود مقاومت به پوسته شدن و t73 مقاومت به خوردگی تنشی اعمال میشود در این تحقیق با بررسی خواص مکانیکی و ساختار میکروسکوپی حاصل از اعمال سیکلهای مختلف و مقایسه آنها با خواص مکانیکی استاندارد T73 سیکل عملیات حرارتی بهینه برای آلیاژ ورق 7075 پوشش دار بدست آمد.

آلیاژ آلمینیوم 7075 پوشش دار . فراپیر مصنوعی t73 استحکام مکانیکی استحکام شکست