بهزاد جباری پور - دانشجوی دکترای مهندسی ساخت و تولید دانشگاه تربیت مدرس
عارف حبیب زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ساخت و تولید دانشگاه تربیت مدرس
محمد حسین صادقی - دانشیار گروه مهندسی ساخت و تولید دانشگاه تربیت مدرس

انتخاب و به کار بردن استراتژیهای مسیر ابزار و جهت گیری ابزار در فرآیند فرزکاری مساله ای مهم در ماشینکاری قطعات جدار نازک مانند پره ها و ایر فویل ها است. انتخاب مناسب منجر به صرفه جویی در زمان ماشینکاری و بهبود کیفیت سطح قطعه کار و افزایش عمر ابزار می شود و علاوه بر بالا رفتن قابلیت تولید، هزینه ها کاهش می یابند. در این مقاله ، اثرات جهت گیری ابزار در ماشینکاری سطوح انحنا دار قطعات جدار نازک آلومینیومی (7075) بوسیله فرآیند فرزکاری 3 محوره فرز انگشتی نوک کروی مورد بررسی قرار گرفته است تا بهترین صافی سطح، سلامت سطح ماشینکاری و بهینه ترین دامنه نیروهای ماشینکاری به دست آید. چهار استراتژی مورد بررسی عبارتند از: عرضی رو به داخل، عرضی رو به خارج، طولی رو به داخل، طولی رو به خارج. در حین فرزکاری نیروهای ماشینکاری در جهات مختلف اندازه گیری می‌شوند و بافت سطحی ماشینکاری بوسیله میکروسکوپ نوری ارزیابی می‌شود و در انتها بر روی نمونه ها تست زبری سنجی انجام می شود.

جهت گیری مسیر ابزار، قطعات جدار نازک، فرزکاری 3 محوره، بافت سطحی