غلامرضا اعتمادی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گرگان
محمدهادی معیری - دانشیار گروه جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گرگان
احمد عابدی سروستانی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گرگان
محمدرضا شهرکی - کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان

یکی از راه هایی که کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه برای حفاظت و مدیریت عرصه های زیست محیطی به ویژه جنگل ها به کار برده و می برند، استفاده از پتانسیل مردمی و تشکل های مردم نهاد است. لذا تغییر نگرش مردم جهت مشارکت در حفاظت از عرصه های جنگلی، یکی از مهم ترین رسالت اعضای تشکل های زیست محیطی است. در همین راستا تحقیق حاضر به دنبال بررسی و اولویت بندی نقاط قوت سازمان های مردم نهاد در مدیریت عرصه های جنگلی بر اساس دیدگاه کارشناسان در استان گلستان می باشد. 50 نفر از کارشناسان منابع طبیعی که در این زمینه تجربه کافی داشته اند به عنوان حجم نمونه انتخاب و نمونه-گیری از آن ها انجام شد. ابزار اصلی تحقیق را پرسشنامه محقق ساخته ای تشکیل داده است که روایی محتوایی آن بر اساس نظر اساتید راهنما و کارشناسان و پایایی آن بر حسب ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از وزن دهی SWOT نشان داد که، عامل های قابل اعتماد بودن در بین جوامع مختلف و بالا بردن حساسیت های اکولوژیکی و حفاظتی از جنگل ها با وزن نهایی 208/0 و 201/0 و عامل های پراکندگی مناسب سازمان های مردم نهاد در سطح استان و حضور مداوم اعضای سازمان در عرصه های جنگلی با وزن نهایی 050/0 و 048/0 به ترتیب در دو رتبه اول و آخر اولویت بندی و در جایگاه اهمیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق پیشنهاد می گردد، ضمن برنامه ریزی در مکان یابی مناسب تشکیل سازمان های مردم نهاد زیست محیطی در استان، ارتباط مداوم متناسب با سیاست های سازمانی نیز می تواند نقش اساسی در بهبود مدیریت پایدار عرصه های جنگلی داشته باشد.

مدیریت، جنگل، NGOs، پایداری