سیامک بوداقپور - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدامین جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

آبی که در مراحل مختلف برای تولید محصولات کشاورزی و همچنین صنعت مورد استفاده قرار می گیرد آب مجازی نامیده می شود .کشورهای دارای بحران کم آبی همچون ایران باید سیاست های خود به گونه ای برنامه ریزی کنند که محصولات با مصرف زیاد آب را بیشتر وارد نموده و محصولات با مصرف کم آب را صادر نمایند، بدینوسیله با هزینه ی نامحسوس کمتر از خرید مستقیم آب از کشورهای دیگر،آب را وارد کشور نموده و همینطور آب مصرفی برای تولید محصولات را به بهای ارزان به صورت غیرمستقیم از طریق صادرات محصولات خارج نشود. همچنین به دلیل بحران آبی و خشکسالی که کشورمان با آن روبرو است می توان با وارد نمودن محصولات پرمصرف،مصرف آب را کاهش داده و مدیریت بهینه تری نسبت منابع آبی خود داشته باشیم.در این مقاله به بررسی اثرات سوء زیست محیطی و اقتصادی آب مجازی بر منابع آبی کشور پرداخته و راهکارهایی نیز برای آن ارایه گردیده است.

آب مجازی ، منابع آب ، بحران آب ، توسعه پایدار