یاسر تاجیک نشاط
محسن حامدی - نویسنده ی مسئول: دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران

در این تحقیق روشی برای شناسایی، اندازه گیری و کمینه کردن میزان عیوب در فرآیند قالبگیری چرخشی تولید روکش داشبورد ارائه می شود. از میان کلیه عوامل تاثیر گذار بر روی کیفیت قطعه در این روش قالبگیری، بهینه سازی سه پارامتر اصلی قابل تنظیم بر روی دستگاه شامل دمای قالب، زمان باز پخت و زمان خنک کاری قالب با هدف کمینه کردن عیوب حاصل از تولید قطعه، انجام شده است. ابتدا با تحلیل عیوب در خط تولید و رسم نمودار پارتو عیب عمده تعیین شده است. سپس یک روش کمی جدید برای اندازه گیری کمی عیب طراحی شده است. سپس ضمن نمونه برداری از فرآیند و ثبت داده های تجربی یک شبکه مصنوعی برای به دست آوردن رابطه ای ریاضی بین پارامترهای فرآیند و متغیر خروجی یعنی عیب قطعه طراحی شده است. به منظور اعتبارسنجی نتایج، مقایسه ای بین نتایج حاصل از الگوریتم ژنتیک و آزمایش های عملی انجام شد و مشاهده گردید که همخوانی مطلوبی بین آنها وجود دارد. کاربست روش وضع شده در این تحقیق میزان میانگین خامی را در قطعات از 3/53 سانتیمتر مربع به 7/3 سانتیمتر مربع کاهش داد.

قالبگیری چرخشی، خامی قطعات پلیمری، شبکه عصبی، الگوریتم ژنتیک