فاطمه عقلی دیزجی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،
میرسعید موسوی - استادیار گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،

با افزایش روز افزون جمعیت و تراکم شهرها و همچنین پیشرفت تکنولوژی، پرداختن به فضاهای شهری و راه های ارتباطی زیرزمینی در شهرها اجتناب ناپذیر می نماید. امروزه معضل ترافیک از مشکلات عمده ای است که کلان شهرهای کشورمان با آن دست به گریبان هستند. مشکلات زیست محیطی، اتلاف وقت، تصادفات و سایر مسایل مربوط به پیامدهای ترافیک و هزینه های ناشی از آن حل مسایل ترافیکی که را به دغدغه ای برای شهرهای بزرگ تبدیل نموده است. سیستم های حمل و نقل ریلی یکی از ابزارهایی است که همواره برای رفع مشکلات ترافیکی مدنظر بوده و مورد استفاده قرار می گیرد. قطار مسافربری شهری (مترو) از ملزومات کلان شهرهای امروزی در عرصه حمل و نقل عمومی بوده و جزء کارآمد ترین این سیستم ها محسوب می شود. امنیت، سرعت بالا، اقتصادی بودن و حجم عظیم مسافرهای جابه جا شده توسط متروها درصد بالایی از دغدغه های برنامه ریزان شهری را در عرصه ترافیک و آمد و شد سریع مردم کاهش می دهد. از این رو ایستگاه های مترو که خاستگاه فیزیکی و در واقع فضای عملکردی قطار شهری می باشند حایز اهمیت هستند. امروزه توجه صرف به جنبه کمی طراحی فضا و نگاه تک بعدی به آن، سبب کاهش کیفیت اغلب فضاهای جمعی و شهری شده است، از اینرو با توجه قرار دادن نیازهای انسانی و اصول زیبایی شناسی در طراحی داخلی ایستگاه های مترو می توان به فضایی متنوع، سرزنده، پویا و امن دست یافت، در مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی به شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار ادراک و نیازهای انسانی و روانی به عبارتی نیازهای انسانی پرداخته شده و نهاتا0ی راهکارهایی جهت ارتقاء کیفیت فضاهای داخلی ایستگاه مترو ارایه شده است.

فضای عمومی و جمعی، حمل و نقل عمومی، قطار شهری (مترو)