حسین داورزنی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک ، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران ، ای
کارن ابری نیا - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران

این مقاله در مورد یک تحلیل جدید برای حل سه بعدی اکستروژن مقاطع نامتقارن و تعیین موقعیت بهینه حفره قالب می باشد. تغییرات طول بهینه حفره قالب و نیز محل بهینه قرارگیری مقطع پروفیل نامتقارن L شکل مورد بررسی قرار گرفته است. برای حل این مساله از روش جدیدی بر مبنای تئوری حد بالا استفاده شده و یک میدان سرعت دینامیکی براساس تئوری حد بالا فرموله شده است. در این روش جریان مواد در داخل قالب بگونه ای در نظر گرفته شده است که با توجه به تغییرات سرعت در طول قالب مقدار فشار کل اکستروژن حداقل شود. بر اساس میدان تغییر سرعت جدید، نتایج جدیدی برای مقاطع نامتقارن مانند سطح مقطع پروفیل L شکل حاصل شده است. در این مقاله اثرات پارامترهایی مانند ضریب اصطکاک، نسبت کاهش سطح مقطع، نسبت طول حفره قالب، پارامترهای بهینه سازی محل قرارگیری حفره قالب نسبت به بیلت، تغییرات توان حداقل نسبت به کاهش سطح مقطع بررسی شده و طول بهینه حفره قالب و محل قرار گیری بهینه حفره قالب بدست آمده است. همچنین آزمایشات تجربی و حل عددی المان محدود نیز برای این مقطع انجام شده است که در قسمت بررسی نتایج به آن اشاره شده است. در نهایت برای ارزیابی تحقیق، نتایج تئوری با حل عددی المان محدود و آزمایشهای تجربی با یکدیگر مقایسه شدند که انطباق مطلوبی بین این نتایج مشاهده شد.

اکستروژن، مقاطع نامتقارن، حد بالا، المان محدود