محمد شهابی قویونلویی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم،دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی خجسته پور - دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه فردوسی مشهد
حسن صدرنیا - دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه فردوسی مشهد

نیاز روزافزون جهان به افزایش تولیدات کشاورزی به واسطه رشد سریع جمعیت، استفاده از روش های افزایش تولیدمحصولات کشاورزی را بیشتر از هر زمان دیگر مورد توجه قرار داده است. خاکپوش های کشاورزی باعث افزایش تولید وکارآیی نهاده های کشاورزی از طریق کاهش هزینه ها و زمان مورد نیاز می شوند. مقوله حفاظت از محیط زیست از یک سو وکاهش ذخایر پتروشیمی از سوی دیگر، محققان را بر این داشته است تا تولید پلیمرهای جدید بر پایه گیاهی و یا اکسازیستتخریب پذیر را از اعم اهداف تحقیقاتی خود قرار دهند. در این پژوهش خصوصیات مکانیکی و اپتیکی برخی خاکپوش هایپلی اتیلنی و دارای افزودنی رنگی و زیست تخریب پذیر با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج تحقیق نشان داد خاکپوش های زیستتخریب پذیر با اندکی کاهش در استحکام کششی (میانگین 13/68MPa) و درصد ازدیاد طول در نقطه شکست (428%) می تواند به عنوان یک جایگزین قابل قبول برای انواع پلی اتیلنی باشد. همچنین انواع خاکپوش شفاف و دارای افزودنی رنگینیز بترتیب با بیشترین میزان انتقال (% 89) و جذب تشعشعات (% 47) با طول موج بلند می تواند به عنوان بهترین خاکپوش هادر مناطق مورد نیاز، بعنوان افزاینده دمای خاک استفاده گردد.

خاکپوش، زیست تخریب پذیر، مشخصه های اپتیکی و مکانیکی