فرزانه عرب پور - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی مهندسی ، بخش مهندسی شیمی، گرو
مهرداد کوکبی - دانشیار مهندسی پلیمر
احمد امیرشقاقی - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی مهندسی ، بخش مهندسی شیمی، گرو
احمدرضا بهرامیان - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی مهندسی ، بخش مهندسی شیمی، گرو

قالب ریزی ژل یکی از روشهای جدید و جذاب شکل دهی سرامیک ها برای ساخت قطعه با شکلهای پیچیده و کیفیت بالا است. دراین روش، تهیه دوغاب پایدار لازمه رسیدن به قطعه با چگالی و کیفیت مناسب است دراین تحقیق، عوامل اثرگذار بر رفتار رئولوژیکی ( درصد پراکنده ساز) و پایداری دوغاب با استفاده از گرانروی سنج بروکفیلد بررسی شد. زمان تاخیر عامل مهمی در قالب ریزی است که تابعی از مقادیر آغازگر و شتاب دهنده است بدین ترتیب با استفاده از قالب ریزی ژل، دوغاب 35 درصد حجمی از پودر آلومینا با پلیمره شدن مونومر آکریل آمید در حضور عامل شبکه کننده متیلن بیس آکریل آمید به شکل قطعه مورد نظر با استحکام خام بالا درآمد. فرایند پلیمره شدن با استفاده از آغازگر پرسولفات آمونیوم به همراه شتاب دهنده تترامتیل اتیل دی آمین انجام شد. براساس نتایج، میزان پراکنده ساز بهینه 3 درصد وزنی بدست آمد. درادامه، قطعه خام در محلول پلی اتیلن گلیکول آبگیری شد. با این روش علاوه بر کاهش قابل توجه زمان خشک شدن، جمع شدگی بطور یکنواخت در قطعه کنترل شد. در نهایت، پس از خروج حامل پلیمری تحت شرایط معین دمایی، فرایند تف جوشی در دو دمای 1500 درجه و 1650 درجه سانتیگراد انجام شد. با افزایش دما، چگالی از 86% به 90% چگالی نظری افزایش یافت. توزیع اندازه ذرات پودر آلومینا و ساختار بلوری قطعه با استفاده از روشهای پراش نور و پراش اشعه X- بررسی شد.

قالب ریزی ژل، تف جوشی، پراکنده ساز، پلیمره شدن، آلومینا