گلنوش کشن روستا - دانشجوی کارشناسی ارشد، معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آ.ب.آ، آبیک، ایران
محمد بهزادپور - دکتری، عضو هییت علمی گروه معماری، واحد هشتگرد، دانشگاه آزاد اسلامی، هشتگرد، ایران

بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری، بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی شهروندان از محیط مسکونیشان است؛ حال آنکه رضایتمندی، مفهومی چند بعدی دارد و از شاخصهای مختلفی شکل میگیرد. در سالهای اخیر، دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت زمین و به منظور تامین مسکن خانوارهای کمدرآمد فاقد مسکن، احداث واحدهای مسکونی ارزان قیمت را در دستور کار خود قرار داد که مسکن مهر نامگذاری شد. حال با گذشت چندین سال از احداث این محیطهای مسکونی، این سوال پیش میآید که ساکنین این مسکنها تا چه میزان از محیط سکونتی خود رضایت دارند. از این رو هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمعهای مسکن مهر بوستان شهر جدید هشتگرد میباشد. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان میباشد. نتایج تحلیلی تحقیق حاکی از آن است که میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمع مسکن مهر بوستان در حد متوسط 3/22 (با میانه نظری(3 میباشد و ساکنان از شرایط اقتصادی (هزینه خرید و تسهیلات وام مسکن) مجتمع اظهار نارضایتی کردند. ساکنان محدوده مورد مطالعه، از معیارهای امنیت، روشنایی و تهویه و ویژگیهای کالبدی مجتمع اظهار رضایت کرده و از سایر معیارهای پژوهش در حد متوسط رضایت داشتهاند و در نهایت راهکارهایی برای بهبود طرح مسکن مهر و ارتقای تسهیلات و خدمات در محدوده مورد مطالعه ارایه شده است.

سرپناه، مسکن، محیط مسکونی، مجتمع مسکونی، رضایتمندی