احمد اله آبادی - عضو هییت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
محمد حسین ساقی - عضو هییت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
ابوالفضل رحمانی ثانی - عضو هییت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
حمیده بهروزی خواه - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

زمینه و هدف: یکی از عمده ترین آلاینده های محیط زیست که در پساب صنایع مختلف وجود دارد، سیانید می باشد که موجب آلودگی منابع آب شده که برای انسان و محیط زیست خطرناک می باشد. سیانید را می توان به روش های مختلفی از محیط های مایی حذف کرد، اما غالب این روش ها هزینه بر می باشند. لذا هدف از این مطالعه بررسی حذف سیانید با استفاده از نانو ذرات آهن می باشد. مواد و روش ها: حذف سیانید از محیط هایی با نانو ذرات آهن در وضعیت های مختلف از جمله اثر میزان ماده جاذب، غلظت سیانید اولیه، زمان تماس و pH در فاز ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه میزان به تعادل رسیدن جذب و همچنین سنتیک های واکنش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در پروسه تبادل کننده ناپیوسته، زمان تعادل بعد از 120 دقیقه تماس حاصل گردید و میزان حداکثر حذف سیانید، در میزان 5pH تا 9 برای غلظت سیانید، 1 میلی گرم در لیتر به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که میزان جذب از ایزوترم لانگمیر تبعیت می کند و کینتیک آزمایش از درجه دوم تبعیت می کند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق، نانو ذرات آهن می تواند به عنوان یک گزینه مناسب با توجه به قابل احیاء بودن آن، جهت کاهش میزان سیانید از محیط های مایی در مناطقی که دارای مشکل حضور سیانید می باشند به کار رود.

نانوذرات آهن، سیانید، زایدات خطرناک