غلامرضا عبداله زاده - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
هادی ابراهیمی خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه ، دانشکده فنی - دانشگاه غیرانتفاعی شمال ، آ

به طور کلی برای مقابله با نیروی زلزله دو روش وجود دارد روش اول افزایش ظرفیت لرزه ای سازه مانند استفاده از سیستم های مقاوم جانبی نظیر قابهای خمشی، دیوارهای برشی، بادبندها و ... می باشد و روش دوم کاهش نیاز لرزه ای سازه با استفاده از جداگرهای لرزه ای پایه (Base Isolation) است. در این مقاله اثر جداگرهای الاستومریک با میراگرهای سربی بررفتار سازه های فولادی با سیستم مهاربندی هم محور موردبررسی قرار گرفته است برای این منظور سازه هایی با تعداد طبقات 3 و 6 و 10 برای دو حالت ثابت و پایه جداسازی شده همراه با سختیهای متفاوت جداگرها ، در نرم افزار SAP2000 مدلسازی شده و تحت تحلیل دینامیکی طیفی با فرض طیف آیین نامه UBS براساس (C VD , C AD) قرار گرفته اند. و نتایج این تحلیل ها که شامل زمان تناوب، ضریب شرکت جرم مدی، برش طبقات و برش پایه می باشد مورد بررسی قرار گرفته است.

سازه، جداسازی پایه، جداگر الاستومریک، میراگر سربی، تحلیل دینامیکی