سیدعلی مرعشی - دکترای رواننشناسی بالینی، استادیار، ایران، اهواز، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی
طاهره محرابیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، ایران، سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، گروه روانشناسی بالینی
مهسا مسلمان - دانشجوی کارشناسی ارشد، ایران، سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، گروه روانشناسی شناختی

مقدمه: یکی از شاخص های بهداشت روانی میزان رضایت از زندگی است. مراد از رضایت از زندگی، نگرش فرد، ارزیابیعمومی نسبت به کلیت زندگی خود و یا برخی از جنبه های زندگی همچون زندگی خانوادگی و تجربه آموزشی است.پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی با رضایت از زندگی در کارکنان یک شرکتصنعتی در استان ایلام انجام شد.مواد و رو شها: در این پژوهش که در سال 1393 اجرا شده است، تعداد 115 نفر از کارکنان آن شرکت به صورت دردسترس انتخاب شدند و 3 پرسشنامه ی ویژگی های شخصیتی، هوش معنوی و رضایت از زندگی را تکمیل نمودند. طرحپژوهش از نوع همبستگی است که در زمره تحقیقات توصیفی قرار می گیرد و داده های پژوهش با ضریب همبستگیپیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که کارکنان با روان رنجوری پایین تر، رضایت از زندگی بالاتری دارند. همچنین کارکنانبا برو نگرایی بالاتر، توافق پذیری بالاتر، وجدان بالاتر و هوش معنوی بالاتر، رضایت از زندگی بیشتری دارند. بالاترین ضریبهمبستگی مربوط به برو نگرایی است (r=0/64) که در تحلیل رگرسیون نیز مهم ترین متغیر پیشبین رضایت از زندگی در این پژوهش می باشد. بین تجربه گرایی و رضایت از زندگی رابطه ی معنی داری یافت نشد (P> 0/05). ضرایب تحلیلرگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیر های ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی با رضایت از زندگی درسطح کمتر از 0/01 معنی دار بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که اصلاح و تعدیل صفات شخصیتی افراد و نیز افزایش هوش معنوی آن ها می تواند باعث افزایش رضایت از زندگی آن ها شود.

رضایت از زندگی، کارکنان شرکت نفت، ویژگ یهای شخصیتی، هوش معنوی