تهمینه حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و معدنی کشور
مهران حیدری - استادیار، گروه زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و معدنی کشور
جلیل قلمقاش - دانشیار، گروه زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و معدنی کشور
آیدا محبی - استادیار، گروه زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و معدنی کشور

کانسار طلای اپی ترمال ساری گونای در فاصله 60 کیلومتری شمال خاور همدان و در پهنه دگرگونی- ماگمایی سنندج-سیرجان واقع شده است. در 230 کیلومتری جنوب شرقی آن، کانسار طلای اپی ترمال زواریان در 60 کیلومتری قم و در کمان ماگمایی ارومیه - دختر قرار گرفته است. کهن ترین رخنمون موجود در هر منطقه مربوط به یک توالی از واحد های کنگلومرایی به سن الیگوسن می باشد، که نهشته های ایوسن و الیگومیوسن میانی به صورت واحدهای دگرشیب برروی آهک ها و شیست های ژوراسیک قرار گرفته است. سنگ میزبان هر دو کانسار شامل رخنمون هایی از واحدهای ولکانیکی مختلف از قبیل آندزیت، بازالت آندزیتی، آندزیت بازالتی و در برخی قسمت ها داسیت به سن ایوسن و همچنین توده نفوذی گرانودیوریتی و در برخی قسمت ها گرانیتی با سن الیگومیوسن واقع شده است. کانه زایی در هر دو کانسار روند شمال شرق – جنوب غرب دارد. نوع دگرسانی در دو ناحیه شامل دگرسانی سریستیک (فیلیک)، پروپلیتیک (کلریتی شدن)، آرژیلیک، تورمالینی و سیلیسی شدن است. شواهد زمین شناسی، ساختاری و دگرسانی حاکی از ان است که توده های نیمه عمیق منسوب به میوسن در شکل گیری کانه زایی در این مناطق نقش داشته اند.

کانه زایی طلا، توده نیمه عمیق میوسن میانی، ساری گونای، زواریان