اسماعیل عباس نژادخلجی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محمدعلی مکی زاده - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
فریماه آیتی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران

منطقه مورد بررسی در جنوب شرقی شهرستان یزد در میان سنگ های ولکانیکی، توده های نفوذی و سنگ های کربناته به سن کامبرین پایینی قرار دارد. کانی های اصلی مجموعه سنگهای مذکور شامل پیروکسن، آمفیبول، کلسیت، آلبیت، سانیدین، آلانیت، کانه مگنیت+ آپاتیت+ اسفن می باشد. دگرسانی سدیک، سدیک-کلسیک و به مقدار کم پتاسیک با پیدایش مجموعه کانی های آلبیت- مگنتیت و البیت- اکتینولیت-آلانیت-هماتیت-کلریت-کلسیت، سنگ میزبان کانسارهای مذکور را تحت تاثیر قرار داده است. بر اساس مطالعه روابط پاراژنتیکی کانی های دگرسان، دگرسانی از نوع چند مرحله ای یا پلی ژنیتیک می باشد. پیروکسن به صورت دانه درشت تا دانه ریز ، پایدارترین کانی این مجموعه بوده که در تعادل با سایر کانی های این مجموعه نمی باشد. آمفیبول فراوان ترین کانی دگرسانی است که اکثرا بطور مستقل از سیالات گرمابی شکل گرفته اند در مجموع پیروکسن ها، آمفیبول ها وکلسیت یک مجموعه ویژه کانی شناسی برای معرفی دگرسانی کلسیک است که در ابتدای دگرسانی در نواحی مستعد از لحاظ لیتولوژیکی اتفاق افتاده است. رخداد آلبیت که می توان آن را دگرسانی سدیک در نظر گرفت بعد از دگرسانی کلسیک روی داده است. کانه آهن به شکل مستقل در زمینه آلبیت نیز دیده می شود و این همراهی نشان می دهد که اصولا تشکیل کانسار آهن در منطقه ارتباط تنگاتنکی با دگرسانی سدیک داشته است. همراهی آپاتیت -مگنتیت که می توان دگرسانی از انواع فسفات زایی نامگذاری کرد آخرین دگرسانی رخ داده در معدن آهن چغارت بوده است که بر سایر دگرسانی ها همپوشانی داشته است.

آپاتیت، آلانیت، مگنتیت، چغارت، یزد