جعفر میرکتولی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گلستان،
بهناز تاتار - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، موسسه آموزش عالی گلستان،

با پیدایش مدرنیسم و توجه روز افزون به صنعتی شدن، شهرها دچار یک توسعه شتاب زده شدند و دگرگونی های بسیاری اتفاق افتاد. این تغییرات، استخوان بندی اصلی شهرهای قدیم را در هم کوبید و سبب شد ارتباط و پیوستگی بین فضاهای شهری از هم بپاشد و بافت های باارزش نابود شوند. همچنین استفاده بیش از حد از اتومبیل و حرکت سواره باعث شد بعد انسانی و حرکت پیاده نادیده گرفته شوند و نه تنها فرصت های عبور پیاده به عنوان شکلی از حمل و نقل کاهش پیدا کرد بلکه این روش توسعه، کارکردهای اجتماعی و فرهنگی فضاهای شهر را نیز به محاصره درآورد. در این میان شهر بجنورد نیز به عنوان یکی از شهرهای کوچک ایران با این دگرگونی ها دست و پنجه نرم می کند. با وجود این که شهر بجنورد قدمت زیادی ندارد ولی این شهر نیز در گیر و دار این توسعه شتاب زده، بافت قدیمی و بارزش خود را از دست داده است. این پژوهش تلاش کرد، مسیر بین دو مجموعه با ارزش شهر یعنی سبزه میدان و مجموعه مفخم را که در بافت قدیم شهر واقع شدند، با ارتباط بخشی مناسب و توجه لازم و کافی به مقیاس انسانی و فضاهای پیاده محور طراحی کند. این پژوهش یک تحقیق کاربردی است و روش جمع آوری اطلاعات ابتدا متکی بر مطالعات کتابخانه ای و عمدتا مراجعه به کتاب ها و مقاله های مرتبط با برنامه ریزی و طراحی شهری بوده و سپس برای کسب اطلاعات در حول نمونه موردی، مطالعات میدانی از روش مشاهده (عکاسی و فیلم برداری) انجام گرفته است.

بعد انسانی ، فضای شهری ، زندگی شهری ، ارتباط ، فضای پیاده محور ، بجنورد