متین رفیع پور لنگرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - آب دانشگاه تهران
رضا کراچیان - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه تهران
محمدرضا بازرگان لاری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

با توجه به افزایش روزافزون میزان مصرف آب، دستیابی به رویکردی بهینه درمدیریت کمی و کیفی منابع آب سطحی و زیرزمینی به عنوان گزینه ای مناسب در راستای رفع معضل موجود، مورد توجه برنامه ریزان منابع آب قرار گرفته است دراین مقاله برای نخستین بار از شبکه های بیزی پویا بمنظور تدوین قوانین بهره برداری همزمان از منابع آب سطحی و زیرزمینی در افق برنامه ریزی بلندمدت استفاده شده است. مطالعه موردی این تحقیق آبخوان تهران می باشد که نتایج کاربرد شبکه های بیزی پویا، نشان دهنده کارایی خروجی های احتمالاتی این مدل پویا در برنامه ریزی بهره برداری تلفیقی ازمنابع آب سطحی و زیرزمینی است.

قوانین بهره‌برداری ، شبکه‌های بیزی پویا، آبخوان تهران، مدیریت کمی و کیفی