علی اکبری - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران
رعنا نقوی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران
فاطمه عزالدین لو - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران

امروزه تلاش برای افزایش قابلیت پیاده مداری در شهرها با توجه به نیاز جدی در جهت تقویت تعاملات اجتماعی شهروندان و کاهش اثرات نامطلوب زندگی شهری امری ضروری است. از این رو توجه به مقوله شهر پایدار که به دنبال بهبود شرایط اجتماعی، اقتصادی، محیط زیست، عملکردی و کالبدی محیط زندگی انسان است، حضور فضاهای عمومی پیاده محور را به عنوان عنصری کلیدی در شهر لازم می داند. در تهران پیاده راه فضایی کمیاب است، چرا که بیشتر به حرکت سواره اولویت داده شده تا پیاده، اما چنانچه به مزایای اجتماعی و فرهنگی آن خصوصا از منظر تعامل و رابطه اجتماعی بنگریم، در می یابیم که تولید و مصرف فضا با هدف گسترش پیاده راه فرصت و امکانی است که باعث می شود پویایی و سرزندگی در شهر جاری شود و به این واسطه محلی شکل بگیرد که جاذب و نگهدارنده شهروندان است. در این پژوهش ضمن مروری بر ادبیات موضوع و تشریح اصول و معیارهای پیاده شهری، به معرفی مشکلات و معضلات در محدوده مورد مطالعه، از چهار راه ولیصعر (عج) تهران تا تقاطع خیابان جمهوری، به امکان سنجی زندگی پیاده بر اساس کاربری ها در این محدوده پرداخته شده است. تحلیل ها و نتایج بحث نشان می دهد که شرایط تبدیل زندگی فضای مورد مطالعه به زندگی پیاده در شهر از حیث دانه بندی کاربری ها فراهم است و می توان در تحلیل های دقیق تر کاربری های فضای مشخص شده را بر اساس اهداف از پیش تعیین شده مدیریت کرد.

زندگی پیاده در شهر، راهکارهای پیاده راه سازی، مبانی و اصول زندگی پیاده، کاربری ها و پیاده راه سازی، شهر پیاده