رویا رمضانی کیاسج محله - کارشناس ارشد آموزش محیطزیست دانشگاه تهران
سعید کریمی - استادیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیطزیست دانشگاه تهران

اگرچه مکانیابی مناطق صنعتی به دلیل اثرات اجتماعی، اقتصادی یکی از فاکتورهای اساسی در برنامه ریزی های منطقه ای می باشد، اما اگر تعیین این نوع مکان با در نظر گرفتن پارامترهای مناسب انجام نگیرد، پیامدهای جبران ناپذیری را بر محیط زیست به دنبال دارد. همانطور که برنامه ریزی اصولی نواحی صنعتی می تواند با هدایت منابع از نظر مکان استقرار، منجر به تشویق به صنعتی شدن شده و دستیبابی به اهداف موردنظر را تسریع نماید، اما برنامه ریزی غیراصولی باعث محدودشدن برنامه توسعه می گردد. به همین منظور برنامه ریزی برای انتخاب مکان مناسب فعالیت های صنعتی ، باید طیف گسترده ای از پارامترها را در نظر بگیرد که در این بین در نظر گرفتن پارامترهای محیط زیستی نظیر شرایط اقلیمی، جهت باد، گسل و زلزله خیزی، منابع آب سطحی و زیرزمینی، محیط بیولوژیکی، کاربری اراضی و فاصله از مناطق حفاظت شده، به منظور کاهش انتشار آلودگی از صنایع و جلوگیری از تخریب محیط زیست، ضمن افزایش مزیت های اجتماعی و اقتصادی مناطق صنعتی، می تواند موجب حفاظت از محیط زیست گردد که این امر علاوه بر کاهش مصرف منابع و هدررفتن انرژی، از آسیب به محیط زیست نیز جلوگیری می نماید.

مکانیابی، مناطق صنعتی، حفاظت، محیط زیست