آدلی آخوندزاده - کارشناسی ارشد، مواد هوشمند و آلیاژهای حافظه دار، مدرس دانشگاه آزاد اس
سیدمهدی عباسی - دکتری، عملیات حرارتی و شکلدهی، استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجت
کریم زنگنه مدار - دکتری، عملیاتحرارتی و مهندسی سطح، استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر،

در پژوهش حاضر تاثیر نوع روش اعمال پیش کرنش ( فشار ، کشش ، خمش و پیچش) بررفتار حافظه داری، شبه الاستیسیته و دماهای استحاله فازی یک آلیاژ با ترکیب اسمی ،Fe-14Mn-5Si-9Cr-5Ni مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است نتایج حاصله نشان میدهد در یک مقدار کرنش ثابت، به دلیل ایجاد تنشهای بالاتر در نمونه های آزمون فشار نسبت به آزمون کشش، و بدنبال آن تشکیل مقادیر بیشتر مارتنزیت a تحت تنش، کمترین مقدار اثر حافظه داری در آنها حاصل شده است طی بالاترین مقدار پیش کرنش اعمالی 16درصد بیشتری مقدار اثر حافظه داری به ترتیب برای نمونه های پیچش، خمش ، کشش و فشار (12/5 ، 10/5 ، 5/5 و 4 درصد ) بدست آمده است در آزمونهای کشش و فشار با توجه به میزان و چگونگی وقوع استحاله های γ →ε →α ′ و γ →ε به ترتیب به هنگام بارگذاری و باربرداری، در نمونه های آزمون کشش اثر شبه الاستیسیته در راستای کاهش حجم افزایش و در نمونه های آزمون فشار نیز نتایج مشابهی تا 12 درصد پیش کرنش حاصل شده است از طرف دیگر در کرنشهای فشاری بالاتر از 12 درصد، مقدار اثر شبه الاستیسیته در راستای کاهش حجم کاهش یافته است با تغییر نوع روش اعمال پیش کرنش تغییرات دماهای استحاله آستنیتی ناچیز بوده ولی در تغییر شکل خمشی بازیابی کامل شکل در دماهای پایین تری از آنیل بازیابی نسبت به سایر روشهای تغییر شکل حاصل شده است.

آلیاژ حافظه داری پایه آهن - اثر حافظه داری - اثر شبه الاستیسیته - روش اعمال پیش کرنش - دماهای استحاله.