ابراهیم عزیزی - استادیار دانشگاه ارومیه

و با وجود گذشت صدها سال از پدیده رنسانس این پیچ تاریخی بزرگ، انسانهای زیادی در سراسر دنیا حتی در دایرهجهان اسلام نسخه لیبرال دمکراسی را تنها داروی شفا بخش دردهای بشر در تمامی زمینه ها از جمله در رهایی از نابرابری ها وبرقراری عدالت برای رسیدن به آمال و بهشت دنیا تلقی می کنند. اما این مقاله با تبیین مبانی معرفت شناختی و چارچوب هایهستی شناختی در کنار تاثیرات بنیانهای انسان شناختی به تشریح و تفسیر عدالت از دیدگاه اخلاق اسلامی پرداخته در کنار آنمبانی معرفتی و هستی شناختی و انسان شناختی عدالت از دیدگاه نظام اخلاقی سکولار دوره پس از رنسانس نیز همت گماشتهسپس به بررسی و نقد منصفانه عدالت مبتنی بر مبانی لیبرال دمکراسی اهتمام ورزیده است. قطعا ارایه نسخه غلط به دیرینه ترین،عمیق ترین و شایع ترین درد بشر که عبارت از نابرابری ها و ظلم ها باشد؛ همانند عمل نکردن به نسخه خوب نخواهد توانست او رابه سر منزل مقصود رهنمون سازد و عدالت واقعی را برقرار سازد.به دنبال انحصار ابزار کسب معرفت به حس و تجربه و عقل مادی وسقوط آمال و آرمانهای بشر در دنیا و مادیات هر چند که عدالت نسبی بشری در زندگی مادی محقق گردیده؛ ولی باعث غفلت وانکار عدالت ماوراء طبیعی و الهی شد. و اخلاق و عدالت هم برای بهرمندی بیشتر انسان از لذایذ شهوانی و ثروت های مادی بیشتر بهخدمت گرفته شد. در حالیکه بر اساس بنیان های معرفتی و هستی شناسانه مطابق با معارف وحیانی حقیقت انسان را همان بعد فرامادی تشکیل داده و ماده، مادیات و بدن، مرکب و گذرگاهی بیش نبودند. و هدف و غایت زندگی طیبه، تقرب به بی نهایت هاست. براین اساس جایگاه عدالت در تکامل انسان و انسان کامل در ابعاد فردی و اجتماعی نه در لذت و سود مادی بیشتر که در عبودیتعمیق و دقیق انسان به خدای تبارک و تعالی در تمامی ابعاد وجودی فردی و اجتماعی تجسم می یابد.

عدالت، اخلاق اسلامی، مبانی هستی شناختی، مبانی معرفت شناختی، مبانی معرفت شناختی، اخلاق سکولار