نسرین کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - سازه، دانشگاه صنعتی اصفهان
داود مستوفی نژاد - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

وجود منافذ در بتن مسلح به الیاف از مهم ترین عوامل ضعف دوام بتن است. منافذ بتن را می توان با استفاده از یک عامل ترمیمی ویژه پر کرد. بیش ترین روش هایی که برای افزایش ظرفیت ترمیمی بتن پیشنهاد شده اند اساس شیمیایی دارند. اگر چه تولیدات ارگانیک و غیر ارگانیک مختلفی برای محافظت سطح بتن وجود دارد هم چنان پیدا کردن روشی برای محافظت بتن که سازگار و دوست دار محیط زیست باشد موضوع مورد مطالعه ی تحقیقات است. استفاده از باکتری تولید کننده ی کلسیم کربنات در بتن یا روی بتن منجر به بهبود مقاومت و دوام بتن می شود. هدف این تحقیق بررسی ترمیم بیولوژیکی بتن است که با فراهم کردن محیطی برای باکتری ها روی سطح بتن انجام می شود. به منظور ترمیم سطحی بتن مسلح به الیاف پلی پروپیلن، الیاف پلی پروپیلن با طول 6 میلی متر و میزان 0/3 درصد حجمی و باکتری با غلظت 107 سلول بر میلی لیتر در آب مقطر (حاوی محیط کشت نوترینت براث) استفاده شده است. این باکتری روی سطح بتن الیافی اسپری و یک لایه آگار که با کلسیم لاکتات و اوره و آب مقطر مخلوط شده، استفاده می شود. نمونه های ترمیم شده تحت آزمایش جذب آب و نفوذ پذیری در برابر آب قرار می گیرند. نتایج نشان داد که سطح نمونه های ترمیم شده در برابر جذب آب مقاوم تر و نفوذ پذیری در برابر آب این نمونه ها هم کاهش یافت.

بتن الیافی، باکتری، ترمیم سطحی، آگار، نوترینت براث