امیر خانی - کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی شاهرود- دفتر فنی پروژه خط ۳ مترو مشهد
محسن تدین - عضو هییت علمی بازنشسته دانشگاه بوعلی سینا همدان – رییس هییت مدیره مهندسین مشاور سیناب غرب
محمدابراهیم کیانی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست دانشگاه خاوران- مسیول آزمایشگاه بتن صنایع شیمیایی ژیکاوا
سید محمد سجادی عطار - مربی دانشکده شهید منتظری مشهد و مدیر آزمایشگاه کنترل کیفیت خط دو قطارشهری مشهد

تن خودمتراکم می تواند به عنوان یکی از بتن های نوینی مطرح شود که بدون جداشدگی سنگ دانه یا آب انداختگی و بدون نیاز به عمل تراکم، قابلیت پرکنندگی فضاهای خالی میان آرماتورها را دارد. این نوع بتن به دلیل قابلیت های صنعتى و اقتصادی می تواند به کمک مواد پوزولانی که خود نقش مهمی در افزایش مقاومت و دوام سازه های بتنی دارند، ساخته شود. در تحقیق حاضر 18 طرح مخلوط بتن خودتراکم با جایگزینی های دو نوع پوزولان خاش و سرباره کوره آهن گدازی در سه نسبت آب به مواد سیمانی 0.40، 0.45، 0.50 به همراه طرح مخلوط شاهد ساخته شد و سپس نمونه ها مورد آزمایش های هدایت الکتریکی و مقاومت فشاری قرار گرفتند و نتایج نشان می دهد که استفاده از پوزولان خاش و سرباره کوره آهن گدازی سبب افزایش مقاومت فشاری و کاهش هدایت الکتریکی در نمونه های بتن خودتراکم گردیده است. همچنین نتایج نشان می دهد که افزایش درصد جایگزینی پوزولان خاش و سرباره کوره آهن گدازی به عنوان ماده جایگزین سیمان سبب بهبود رفتار مکانیکی و دوام در بتن های خودتراکم گردیده است.

بتن خودتراکم، دوام بتن، هدایت الکتریکی، مقاومت فشاری