امیر خانی - کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی شاهرود- دفتر فنی پروژه خط ۳ مترو مشهد
مسعود عطاریان - کارشناسی ارشد سازه دانشگاه سمنان- مسیول آزمایشگاه دوام بتن صنایع شیمیایی ژیکاوا
محسن تدین - عضو هییت علمی بازنشسته دانشگاه بوعلی سینا همدان – رییس هییت مدیره مهندسین مشاور سیناب غرب
محمد ابراهیم کیانی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست دانشگاه خاوران- مسیول آزمایشگاه بتن صنایع شیمیایی ژیکاوا

استفاده از بتن خودتراکم یا SCC به عنوان یکی از بتن های خاص که بدون جداشدگی سنگدانه یا آب انداختگی و بدون نیاز به عمل تراکم، قابلیت پرکنندگی فضاهای خالی میان آرماتورها را دارد مطرح گردیده است. این نوع بتن برای اولین بار در دهه 1980 میلادی در ژاپن ابداع شد و در سال های اخیر در ایران کاربرد گسترده ای یافته است. پژوهش ها در سال های گذشته در خصوص عملکرد و رفتار بتن خودتراکم بخش مهمی از پژوهش ها در حوزه فناوری بتن بوده است. مواد پوزولانی نقش به سزایی در رفتار و دوام بتن های خودتراکم ایفا می نماید. در مطالعه حاضر نتایج آزمایشگاهی روی ویژگی های بتن تازه، انتشار یون کلراید و عمق نفوذ آب تحت فشار در نمونه های بتن خودتراکم حاوی میکرو سیلیس و پوزولان خاش در مقایسه با بتن های شاهد ارایه می دهد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که بتن های حاوی میکرو سیلیس و پوزولان خاش در مقایسه با بتن های شاهد مقدار انتشار یون کلراید و نفوذ آب کاهش یافته است.

بتن خودتراکم، نفوذ تسریع شده یون کلراید، عمق نفوذ آب تحت فشار، میکرو سیلیس، پوزولان خاش