اعظم فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه مازندران
رمضان مهدوی آزادبنی - دانشیار دانشگاه مازندران
حسن آقا بابایی - استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

مسیله رابطه ایمان و عقل همواره در فرهنگ فکری غرب و شرق موضوع بحث محققان و دین پژوهان بوده است، در فرهنگ اسلامی نیز این مسیله موردتوجه قرار داشته است. این نزاع از عصر روشنگری به بعد با جدیت بیشتری رو به رو شد و تا عصر حاضر اهمیت خودرا حفظ کرده است. این مقاله درصدد است که تبیین رابطه ایمان وعقل را که یکی از مهم ترین دغدغه های جهان اسلام است بیان نماید. سوال پژوهش حاضر آن است آیا التزام به یکی از این دو موجب می شود که به دیگری نیازی نداشته باشیم. اسلام اهمیت ویژه ای برای عقل و تعقل قایل شده و ایمان تعبدی را که مبتنی بر عقل و تعقل نیست را بی ارزش می داند. قرآن کریم ایمان را بر پایه تعقل گذاشته است و نه تنها عقل را با ایمان ناسازگار نمی داند، بلکه به ارتباطی و دو سویه بین آن دو قایل است و همواره می خواهد که مردم از اندیشه به ایمان برسند. در تحقیق حاضر با استناد به آموزه های اهل بیت به روش توصیفی و تحلیلی بیان خواهد شد که عقل نه تنها با ایمان ناسازگار نیست، بلکه این دو با یکدیگر رابطه متقابل دارند.

ایمان، عقل، روایات، اسلام